Zgodnie z art. 23c ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2014r. poz. 782, ze zm.) podmiot zobowiązany może nałożyć opłatę za udostępnienie informacji publicznej w celu ponownego wykorzystywania na wniosek, jeżeli przygotowanie informacji w sposób wskazany we wniosku wymaga poniesienia dodatkowych kosztów.
W myśl art. 23c ust. 2 ww. ustawy nakładając opłatę, uwzględnia się koszty przygotowania i przekazania informacji publicznej w określony sposób i w określonej formie oraz inne czynniki, jakie będą brane pod uwagę przy nietypowych wnioskach o ponowne wykorzystywanie informacji publicznej, które mogą mieć wpływ w szczególności na koszt lub czas przygotowania i przekazania informacji. Łączna wysokość opłaty nie może przekroczyć sumy kosztów poniesionych bezpośrednio w celu przygotowania i przekazania informacji publicznej w celu ponownego wykorzystywania w określony sposób i w określonej formie.
Przy obliczaniu opłaty za nietypowe wnioski o ponowne wykorzystywanie informacji publicznej uwzględnione będą następujące czynniki:
- liczba osób przygotowujących potrzebne dane,
- koszty zużytych materiałów,
- koszty związane z przekazaniem sporządzonej informacji w sposób określony przez składającego wniosek.